Henk Krist
Kunstschilder Henk Krist: “Ik houd het meeste van mensen die zich een beetje stuntelig en onbeholpen door het leven worstelen” www.henkkrist.com
Het centrale thema in de portretten, zelfportretten en landschappen van de Leeuwarder kunstenaar Henk Krist (68) is de tragiek van het leven van alledag. In 2009, één jaar na zijn zilveren jubileum als kunstschilder, toonde Museum Willem van Haren in Heerenveen een overzicht van zijn oeuvre, en zijn meest recente schilderijen exposeerde. Met als titel ‘Wat te doen op aarde?’ daarbij verscheen er tevens een boek over zijn werk. Inmiddels jaren verder, bijna 40 jaar in het vak, en tegenwoordig vaak op het Groninger platteland te vinden. In zijn atelier in Middelstum zien vele Groninger vergezichten het eerste licht.
Na de Christelijke LTS, ging Henk naar de HBS, nadat deze was afgerond was het tijd om de vleugels uit te slaan. Hij volgde in Assen de opleiding tot psychiatrisch verpleegkundige. Na een aantal jaren in de zorg te hebben gewerkt, sloeg de frustratie toe. Mensen niet daadwerkelijk kunnen helpen, iemand die ziek in het hoofd is, is niet te genezen. Wel leerde hij veel over de mens en het observeren. Dat kwam hem goed van pas. Eenmaal terug in zijn Leeuwarden begon hij te schilderen, de geest kwam uit de fles.
Er zijn vele exposities geweest waar Henk aan mee heeft gedaan: Franeker, Amsterdam, Groningen, en Leiden. Maar ook Noorwegen en Zwitserland zijn aangedaan. Tot de liefhebbers van zijn werk behoort al vele jaren Joop van den Ende. De producent en programmamaker kocht onder meer het schilderij ‘Polonaise’, een groot doek waarop een zestal treurige mannen de polonaise lopen.
Hoewel hij in 1987 afstudeerde aan de Academie Vredeman de Vries in Leeuwarden (de kunstacademie die samen met het conservatorium in het kader van een ‘herenakkoord’ in 1989 uit de Friese hoofdstad verdween), blijft hij zich vol overtuiging autodidact noemen. “Mijn techniek heb ik geperfectioneerd, maar ik wil niet ‘te mooi’ schilderen. Ik wil een soort natuurlijke naïviteit behouden. Daarmee kan ik de zeggingskracht van mijn schilderijen vergroten.” Hij beschouwt zichzelf als een kok met verf en penseel. “Ik verwerk allerlei ingrediënten op het doek. Van menselijk onvermogen, ironie en melancholie tot en met kitsch, humor en dramatiek. De tragiek van het leven van alledag is het centrale thema in zijn werk. Henk Krist laat personen zien die zijn vervreemd van zichzelf en van hun omgeving. In een stijl die vaak theatraal en filmisch is (en die soms associaties oproept met de naïeve kunstenaars) toont hij ongepolijste scènes uit een mensenleven. Krist verbeeldt feilloos (én met mededogen) de lichaamstaal en de gezichtsuitdrukkingen van zijn fictieve modellen.
Krist heeft twaalf jaar als docent kunstschilderen bij het kunstencentrum Parnas in Leeuwarden gewerkt. De laatste jaren geeft hij voornamelijk privé lessen in kleine groepjes.
